تاریخچه قهوه  در ایران 

قهوه خانه ها در اصل به صورت مردمی و عمومی اش در ایران در دوره صفوی شکل گرفت. برخی از سیاحتگران اروپایی که در این دوره به ایران آمده بودند، در سفرنامه های خود از قهوه خانه و چایخانه صحبت کرده اند.

دکتر علی بلو کباشی در مصاحبه ای درباره چگونگی شکل گیری قهوه خانه ها در ایران گفت که قهوه خانه یکی از نهاد های سنتی بود که نیاز مردم آن را در جامعه پدید آورد . به گفته او پیش از ایم که قهوه خانه به صورت یم نهاد عمومی و اجتماعی در جامعه پدید آید , در دربار صفوی و قاجار بیوتی به نام آبدار خانه و قهوه خانه وجود داشتنند که در آن ها انواع شربت ها و عرقی جات و نوشیدنی ها را تهیه میکردند و به  درباریان و میهمانان داخلی و خارجی عرضه می کردند. 

یکی از نوشیدنی های دربار قهوه بود . در آغاز , قهوه پزی و قهوه نوشی در ایران عمومیت نداشت و مخصوص درباریان و رجال مملکتی بود . پادشاهان صفوی و قاجاری قهوه چی و قهوه چی باشی داشتند که منصب های درباری به  شمار میرفتند.

کم کم قهوه خانه به محیط بیرون از دربار و خانواده های اشرافی و اعیانی راه یافت و قهوه نوشی درجامعه و میان مردم شکل گسترده تر یافت.

در ایران قهوه خانه به صورت مردمی و عمومی اش در دوره صفوی شکل گرفت . برخی از سیاحت گران اروپایی که در این دوره به ایران آمده بودند در سفرنامه های خود از قهوه خانه و چایخانه صحبت کرده اند.

اولئاریوس سیاح آلمانی که در ۱۰۴۷ قمری مطابق ۱۶۳۷ میلادی به ایران سفر کرده بود از چایخانه ختایی و قهوه خانه  صحبت مرکند .

در اولی چای از نوع چای وارداتی از چین و در دومی قهوه می پختند و مشتریان می دادند . قبل از این که قهوه خانه و چایخانه به عنوان یک مکان عمومی در محیط بیرون از خانه و در بازار و کوی و برزن شکل بگیرد و مردان خانواده را از هر گروه , لایه و قشر به خود جذب کند , مردان ما در جامعه کشاورزی و کارگری آن زمان , جایی برای جمع شدن نداشتند .

مردم حرفه ای مختلف از تاجر و بازرگان گرفته تا صنعتگر و پیشه ور . کارگر معمولا در خانه های یکدیگر یا بزرگ و نقیب صنعت جمع می شوند . با شکل گرفتن قهوه خانه این نهاد توانست محفل مناسبی برای جمع شدن افراد در صنعت جامعه بشود.

اولین قهوه خانه های ایران در شهر قزوین و در زمان شاه تهماسب پدید آمپد و در اصفهان در زمان شاه عباس توسعه یافت .

نخستین قهوه خانه ها در اصفهان بیشتر در ضلع شمال میدان نقش جهان در سردر و در بازار قیصریه و زیر طاق نماها دیده میشدند.